Geschreven door Alex Dias, gastschrijver

Dancemuziek is enorm uitgebreid, en die uitgestrektheid in één overkoepelende term vatten lijkt bijna beperkend. Hoewel EDM een goede verzamelnaam lijkt, slaagt het er niet in de geest te vatten van een losjes verwante familie van muziekgenres die elk hun eigen sonische stempel drukken. Dit onvermogen van de mainstream om volledig te begrijpen hoe breed dancemuziek is, is niet nieuw. Vóór EDM was alles electronica, en daarvoor was alles techno.

Ik denk dat naarmate dancemuziek steeds meer mainstream wordt, we er allemaal over eens kunnen zijn – op zijn minst – om de overkoepelende term van de meest prominente dancemuziekgenres te verwijderen en ze bij hun naam te noemen. Daarmee ontdoen we het stigma van onze geliefde cultuur dat al onze muziek hetzelfde klinkt, verder. Want zoals iedereen die besluit het pad van de raver te volgen weet, is dancemuziek een prachtige lappendeken van geluiden en stijlen.

Hier proberen we een dieper inzicht te geven in de populairste genres in de dancemuziek.

Huis

CRSSD Muziekfestival - VS

Uit de as van de disco ontstond begin jaren 80 housemuziek. Door weggegooide technologie zoals de Roland 808 en 909 drumcomputers en de 303 baslijnsynth te combineren met soulvolle samples, creëerden artiesten uit Chicago zoals Frankie Knuckles, Farley "Jackmaster" Funk, Ron Hardy en Larry Heard de blauwdruk voor 40 jaar dancemuziek. Gedefinieerd door een constante kickdrum, groovende funky baslijnen en de shuffle van de high hats, vertakte house zich uiteindelijk in een groep van verschillende regionale stijlen.

Van de onderdrukkende beweging van een acid house-baslijn tot de opzwepende nostalgie van discohouse, de geluiden van het genre zijn net zo veelzijdig als dancemuziek. De huidige leider van het genre is techhouse, een stijl die aanvankelijk de strakke, rechttoe rechtaan drums van techno combineerde met de groovier elementen van housemuziek. De huidige sterren van het genre, zoals Fisher, John Summit en Westend, hebben een verbintenis gevonden tussen verschillende subgenres van housemuziek, met een sterke nadruk op excentrieke synths en minimal beats.

Andere subgenres zijn onder andere basshouse, een zwaardere sound die de melodieuze nadruk legt op zware, knarsende baslijnen, schuifelende beats en gesamplede vocalen. Enkele voorbeelden van populaire basshouse-artiesten zijn Mala, Matroda en AC Slater.

Melodische house en deephouse, verwanten in het continuüm, neigen beide naar het etherische. Ze behouden de groove van housemuziek met ruimtelijke, emotionele synthesizers. Het subgenre, ook wel progressive house genoemd, beleefde zijn hoogtijdagen eind jaren 90, maar beleeft nu een heropleving onder artiesten als Nora En Pure, Rufus Du Sol, CamelPhat en Tale of Us.

Techno

Awakenings Muziekfestival - Nederland

Techno, de brute industriële neef van housemuziek, begon in Detroit, maar vindt zijn oorsprong ook in Chicago. Toen Derrick May, Kevin Saunderson en Juan Atkins (ook bekend als de Belleville Three) naar Chicago reisden om de opkomende housemuziek te onderzoeken, keerden ze terug naar Detroit, geïnspireerd om de nieuwe vorm van dancemuziek te verrijken met de mechanische postindustriële klanken van Detroit.

Techno heeft altijd een hardere inslag gehad dan house. De kicks bonken harder, de muziek is rauwer en minimalistischer en wordt gekenmerkt door futuristische synths en buitenaardse motieven.

Ook techno ontwikkelde zich tot een aparte reeks subgenres door kruisbestuiving. Het is echter een sound die, zelfs na 40 jaar, de scherpte en de onmogelijk coole factor behoudt. Pioniers zoals Richie Hawtin en Carl Cox dragen de fakkel nog steeds. Maar nieuwere artiesten zoals ANNA, Charlotte de Witte, 999999999, I Hate Models en Amelie Lens brengen het genre naar ongekende nieuwe hoogten, terwijl ze trouw blijven aan de roots.

Drum & Bass

Let it Roll Muziekfestival - Tsjechië

De ravebeweging ontstond eind jaren 80 in Groot-Brittannië, toen acid house de oceaan overstak. Naarmate de raves wilder en hectischer werden, deed de muziek dat ook. Genres zoals breakbeat hardcore verruilden de 4/4 housebeat voor wilde broken beats. Ze combineerden de edgy baslijnen van acid met zoetsappige synths en vocalen. De versplinterde scene bood artiesten als Fabio, Grooverider, Goldie en Andy C de ruimte om die broken beats te vermengen met de geluiden van de Jamaicaanse Sound System-cultuur voor een uitgesproken, energieke smaak. Jungle en Drum & Bass werden geboren en behoren tot de weinige genres die typisch Europees zijn.

Net als het thema is D&B een uitgestrekte mix van geluiden. Toch worden de meeste gekenmerkt door hoge tempo's, vaak rond de 160, gebroken beats en dikke, knarsende baslijnen. De cultuur van D&B en Jungle is sterk beïnvloed door de Afrikaanse diaspora. En als zodanig is er veel ontleend aan de grote verscheidenheid aan muziekstijlen, waaronder hiphop en reggae. D&B-artiesten die het genre blijven populariseren, zijn onder andere Dimension, Bou en Sub Focus.

Trance

Boomfestival - Portugal

Waar techno house omverwierp en zwaarder, technischer en futuristischer maakte, leende trance de scherpte van de drums van techno en veranderde de excentrieke soundscapes in gesynthetiseerde symfonieën. Trance is de schoonheid van de duisternis van techno, en eind jaren 90 en begin jaren 2000 regeerde het in de dancemuziek met artiesten als Tiësto, Faithless, Paul van Dyk, Ferry Corsten en zelfs een jonge Armin van Buuren. Als je fan bent van de opbouw en de drop, dan heb je dat formulematige samenspel van spanning en ontspanning te danken aan trance. En hoewel trance op zichzelf staat als een van de meest euforische, epische en emotionele genres van dancemuziek, leent het zwaar van het hele spectrum, met pop-, klassieke en house-elementen.

Neem bijvoorbeeld de vocalen voor tranceplaten. Terwijl house zwaar leent van soul, R&B en hiphop om de vocale benadering te bepalen, zweven grandioze trancevocalen over dicht gelaagde instrumenten die inspiratie halen uit pop en opera.

Het is interessant om op te merken dat de term "trancemuziek" afkomstig is van de vroege opkomst van het genre in Goa, India. Begin jaren 90 was de regio de thuisbasis van de dancemuziekstijl die techno-elementen combineerde met psychedelische muziek. Het is nauwer verwant aan psytrance, met zijn dreunende baslijnen, existentiële thema's en kosmische esthetiek. Pas halverwege de jaren 90, toen Paul Oakenfold en Paul van Dyk zich voor het genre begonnen in te zetten, begon het te evolueren tot wat we nu kennen als trance.

Harde dans

Defqon.1 - Nederland

Om eerlijk te zijn, harddance is misschien wat breed geformuleerd om zo'n uitgebreide groep genres te beschrijven, maar de vele subgenres van harddance – happy hardcore, hardstyle, gabber, hardtrance, NRG en hardcore – bevatten allemaal verschillende kernelementen. Zware, knarsende en soms vervormde kickdrums beuken op tempo's variërend van 160 tot 200 BPM of meer. En afhankelijk van het genre kunnen muzikale motieven variëren van de zoetsappige en vaak cheesy synths en vocalen van happy hardcore tot de duistere en kwaadaardige experimentele ondertoon van gabber.

Harddance is wederom een ​​voorbeeld van de versplintering van house en techno toen deze naar Europa kwamen. Interessant genoeg ontwikkelde het zich tegelijkertijd in verschillende steden. De New Yorker Lenny Dee lanceerde in 1991 het eerste hardcorelabel in de Verenigde Staten, Industrial Strength. In Rotterdam richtte Paul Elstak Rotterdam Records op. Ondertussen leidde een rave in Utrecht in 1992 tot de oprichting van het label ID&T. Het label groeide uit tot een gigant binnen de ravecultuur, met evenementen als Mysteryland, Tomorrowland en Sensation.

Harddance-artiesten die het genre in de Verenigde Staten populair hebben gemaakt, zijn onder andere Brennan Heart, TNT, Code Black, Sub Zero Project en Lady Faith.

Basmuziek

Verloren Landen - VS

Basmuziek is zonder twijfel een van de populairste en commercieel meest levensvatbare genregroepen in de dancemuziek en omvat een veelheid aan genres die zich richten op langzame beats, experimentele soundscapes en een sterke nadruk op lage frequenties. De gemakkelijkste buigpunten voor basmuziek zijn Skrillex en dubstep. De wortels ervan gaan echter veel verder terug. Dubstep is een directe afstammeling van de Britse garage en is geïnspireerd op de Jamaicaanse Sound System-cultuur, dubreggae en jungle. De eerste pioniers, zoals Plastician, Hatcha, Skream, Benga, Coki en Mala, droegen bij aan de ontwikkeling van de zware lage tonen en de spaarzame instrumentatie.

Zelfs trapmuziek vindt zijn oorsprong in de diaspora. Oorspronkelijk een product van zuidelijke rappers zoals TI, was trap een 808-zware stijl vol stotterende hihats en zwaar synthwerk. Naarmate het genre zich ontwikkelde, werd het in een nieuwe richting gestuurd door danceproducers zoals DJ Snake en Flosstradamus, die het combineerden met Nederlandse house, wat het een nog scherper geluid gaf.

Tegenwoordig bestaat basmuziek uit een veelvoud aan genres, van de harde dubstep van Excision en Wooli, tot de prachtige future bass tracks van artiesten als Flume en Odesza, tot de enorm gemanipuleerde basgeluiden van experimentele basgitaristen als Eprom en Liquid Stranger.